O günler yaklaşıyor, kimileriyse çoktan geldiğini söylüyor. Topluma yarar sağlayan yeni icatların külliyen yapay zeka tarafından bulunduğu günlerden bahsediyoruz.
Günümüzde yapay zeka yardımıyla ortaya çıkan yeni icatlara rastlamak pek güç değil. Pekala yalnızca yapay zekanın düşünüp ortaya çıkardığı icatlar için ne yapacağız? Bir makineye patent mi vereceğiz?
YAPAY ZEKA HAKKINDAKİ PROBLEMLERDEN BİRİ DE BU
Fikri mülkiyet kanunları uzmanı Yard. Prof. Alexandra George ve yapay zeka uzmanı Prof. Toby Walsh, yürürlükteki patent kanunlarının bu üzere durumlarla baş edemeyeceğini ve yasama organlarının bu cins kanunlarda değişikliğe gitmesi gerekeceğini söylüyor. Kelam konusu kanunlar, yüzlerce yıldır tıpkı varsayımlar altında işliyor.
Davada, ABD merkezli yapay zeka firması Imagination Engines’ın genel müdürü Dr. Stephen Thaler’in ortaya çıkardığı ve DABUS (Birleşik Duyarlılıklı Otonom Önyükleme Cihazı) ismi verilen bir makine var. Dr Thaler, icat edilen iki eserin mucidi olarak DABUS’un ismini vermiş. Eserlerin ise yalıtım ve istifleme tarafından yarar sağlayan fraktal yüzeyli bir besin paketi ile acil durumlarda dikkat çekmek maksadıyla yanıp sönen bir fener olduğu belirtiliyor.
DABUS, Avustralya’da kısa bir mühlet için mucit biçiminde tanınır üzere olmuş. Patent enstitüsünün patent başvurusunu reddetmesi üzerine Dr. Thaler, itiraz için mahkemeye başvurmuş ve 2021’in Temmuz ayı sonlarında haklı bulunmuş. Ancak Patent Dairesi Lideri bu kararı istinafa götürünce, beş kişilik heyet itiraza onay vermiş ve yapay zeka sisteminin mucit olarak görülemeyeceğini düşünen Başkan’ı haklı bulmuş.
Profesör George, DABUS’a iki icadı için patent almayı denediğini ve bu denemesinin, şimdiye kadar yalnızca insanların ve insanlardan oluşan kurumların mucit ve patent sahibi halinde görüldüğü yürürlükteki kanunları ansızın zora soktuğunu söylüyor.
“Gerçek mucidin bir yapay zeka sistemi olduğunu kabul etsek bile en büyük sorun sahiplik. Sahibinin kim olduğuna nasıl karar vereceksiniz? Sahip denen şeyin hukuksal bir kişilik olması gerek. Bir yapay zeka ise hukuksal kişi biçiminde tanınmıyor” diyor.
Sahiplik, fikri mülkiyet kanunu için çok değerli. Sahiplik olmadan beşerler, yeni icatları gerçeğe dönüştürmek için pek yatırım yapmaya teşvik edilemez.
“Yapay zekanın tasarladığı icatlar kelam konusu olduğunda, sahiplikle ilgili bir öteki sorun de şu: Sahipliği mucit olan yapay zekadan bir beşere aktarabilseniz bile, mucit yapay zekayı asıl ortaya çıkaran bilgisayar yazılımcısı mıdır?” diye soruyor Prof. George. “Yoksa bu yapay zekayı satın alıp kendi emelleri için eğiten kişi midir? Ya da tüm bu bilgileri vermesi için yapay zekaya aktarılan telif haklı eserlerin sahipleri midir?”
Prof. Walsh’e nazaran yapay zeka sistemlerini insanlardan bu kadar farklı kılan şey, bu sistemlerin bir uzmanın yapabileceğinden çok daha fazla bilgiyi öğrenme ve depolama kapasitesinin bulunması. İcat ve patentler için gereken şeylerden biri de eser ya da fikrin yeni olması, keşfetmesinin kolay olmaması ve kullanışlı olması.
“Kanunda yazan muhakkak varsayımlar var” diyor Prof. Walsh. “Bir icadın, o alandaki bilgili bir kişi için basitçe keşfedilememesi gerekiyor”
“Fakat bir yapay zekanın kolay kolay keşfedebileceği bir şeyi bir insan keşfedemez zira yapay zeka, bu bahiste insanlığın tüm bilgilerini bir insanın yapabileceğinden çok daha fazla halde sindirmiştir. Münasebetiyle neyin kolay keşfedilir olduğu da değişir.”
Prof. Walsh, daha evvel de yeni icatlar ortaya çıkarılırken yapay zekadan yararlanıldığını söylüyor. Örneğin ilaç geliştirme alanında, ilaca güçlü bakteri soylarına karşı tesirli bir kimyasal bileşenin bulunması için 2019 yılında derin tahsil metodu kullanılmış ve Halisin isimli yeni bir antibiyotik ortaya çıkarılmış.
“Halisin aslında diyabette uygulanacaktı. Ama antibiyotik biçiminde tesirli olduğunu yalnızca yapay zeka keşfetti. Yapay zeka, antibiyotik olarak farklı hedefle kullanılabilecek çok büyük bir ilaç kataloğunu incelemeye yönlendirilmişti. Münasebetiyle bu keşfe hem insan hem de makine iştirak sağladı.”
Prof. Walsh, DABUS hadisesinde ise sistemin sahiden kelam konusu icatlardan sorumlu olup olmadığının tam belirli olmadığını söylüyor.
“Dr. Thaler’in bu icatlarda birçok katkısı var; birinci olarak sorunu hazırlamış, daha sonrasında sorunun tahlil arayışını yönlendirmiş, akabinde ise sonucu yorumlamış” diyor Walsh.
“Fakat bu sistem olmadan o icatları ortaya çıkaramayacağınız kesin.”
Kanunların değişmesi
Her iki durumda da müellifler, dünya çapındaki idari organların, yapay zeka sistemlerine fikri mülkiyet müdafaası verilip verilmeyeceğini belirleyen yasal yapılarını çağdaşlaştırmak durumunda kalacaklarını öne sürüyor. Fikri mülkiyet kanununun, yapay zeka ile oluşturulan icat şartlarına özel olarak tasarlanan, ‘kendine özgü’ yeni bir formunun hazırlanmasını öneriyorlar. Bu metodun, yapay zekanın icat kabiliyetini yürürlükteki patent kanunlarına uyarlamaya çalışmaya nazaran daha tesirli olacağını tez ediyorlar.
Yazarlar, yapay zeka ve patent kanunuyla ilgili yasal soruları inceledikten sonra teknik bir soruyu; yapay zekanın gelecekte nasıl icat yapabileceği sorusunu cevaplamaya çalışacak.
Dr. Thaler, DABUS’la ilgili davayı Avustralya Yargıtay’ına taşımak için ‘görülebilirlik izni’ almaya çalışıyor. Yargıtay’ın duruşmayı kabul edip etmeyeceğini bekleyip göreceğiz. Bu esnada dava, dünya genelindeki öbür mahkemelerde savunulmaya devam edecek.