Çocuk işçiliğinin vahim bir tablo sergilediğini belirten CHP İzmir Milletvekili Kani Beko, bunun temel nedeninin makûs iktisat siyasetleri olduğunu söyledi. Beko, “Çocukların çalışmasının azaltması için öncelikle tahlil getirilmesi gereken bahis yoksulluk ve gelir dağılımı adaletsizliğidir. Sonrasında da kontroller arttırılmalıdır. Aksi takdirde çocukların çalışmasının engellenmesi mümkün değildir” dedi.
Konuyla ilgili yazılı bir açıklama yapan CHP’li Beko, çocukların kıymetli bir kısmının tarımda ve en makûs işlerde çalıştığını söyledi. Çocuk personellerin eğitim hakkından uzak bırakıldığını da belirten CHP’li Beko, “Türkiye’de resmi olmayan sayılara nazaran 2 milyonun üzerinde çocuk emekçi vardır. Bu bahiste bir tedbir alınmadığı üzere çocuklara giderek daha çok garantisiz ve makus çalışma şartları dayatılmakta, çocuk personelliği giderek çok tehlikeli işlere kaymakta, çocuk iş cinayetleri artmaktadır” diye konuştu.
“İKTİDAR HİÇ BİR ŞEY YAPMIYOR”
İktidarın bu kapsamda hiç bir şey yapmadığı tenkidinde bulunan CHP’li Beko, Çalışma ve Toplumsal Güvenlik Bakanlığı’nın çocuk işçilikle çaba etmek ve çocuk personelliği durdurmak için 2018 yılını “Çocuk İşçiliğiyle Gayret Yılı” ilan ettiğini anımsattı. Beko, “Hükümet yetkililerinin ve patron temsilcilerinin çocuk işçiliğin durdurulması için temennilerini paylaştığı deklarasyonun akabinde izlenen tabloda ise çocuk personelliği sorunu çözülmek bir yere dursun, iktidarın makus iktisat idaresi yüzünden sermayenin gereksinimlerini karşılamak üzere biçimlendirimiştir. 6 yıldır çocuk işçiliğine dair dataları açık bir biçimde yayınlamayan ve hatta gizleyen hükümetin çocuk işçilikle çaba edebilmesi mümkün müdür? ‘Çocuk personelliği ile mücadele’ ettiği argümanında olan hükümetin ikinci vazifesi çocuk işçiliğini denetlemek iken Türkiye’de bu kontrolden açıkça kaçılmaktadır” kelamlarıyla reaksiyon gösterdi.
“ÇOCUK EMEKÇİLER ARTIYOR”
İşçi Sıhhati ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi bilgilerine nazaran; 2021 yılında Türkiye’de en az 62 çocuğun çalışırken hayatını kaybettiğini, 2013 yılından bu yana ise ölen çocuk emekçi sayısının en az 556 olarak açıkladığını anımsatan Beko, “Ailesinin yanında çalışan, stajyerlik yapan, okul masraflarını sağlamak ya da aile geçimine katkıda bulunmak üzere gündelik ya da süreksiz işlerde çalışmak zorunda olan çocuk emekçi sayısında büyük bir artış yaşanmaktadır. Çocuk emeğinin üretim maksatlı kullanılması manasını taşıyan çocuk personelliği bilgi çağı olan günümüzde de yeniliğini korumaktadır. Bu sorun sırf az gelişmiş ülkelere mahsus bir nitelik taşımamaktadır. Yapılan araştırmalar çocukların çalışmasında; göç, yoksulluk, çocukların çalışmasının hane halkı iktisadına katkısı, eğitim imkanlarına erişimin kısıtlı olması, klâsik yapı, ucuz işgücü üzere faktörlerin değerli tesirleri olduğunu göstermektedir” değerlendirmesinde bulundu.
“ÇOCUK İZLEME SİSTEMİ ŞART”
Çocuk İzleme Sisteminin olmadığını, çocuk işçiliğini engellenmesi için bu sistemin koşul olduğunu vurgulayan CHP’li Beko, çocuk işçiliğinin engellenmesi için tekliflerde bulundu. Beko, “Öncelikle kapsamlı bir ulusal çocuk personelliği araştırması yapılmalıdır. Bu araştırmalar çocuk işçiliğini ortadan kaldırmayı hedefleyen siyaset ve programlarda kullanılmalıdır. Çocuk personelliği konusunda kamuoyu bilgilendirilmeli, çocuklar üzerindeki olumsuz tesiri ile ilgili kamuoyunun farkındalığının artırılması ve bu mevzuda basın ve yayın kuruluşlarından faydalanılmalıdır. Bahsin gündemden düşmemesi için toplumsal etkinlikler ile desteklenmeli ve STK’lardan da yardım alınmalıdır” tekliflerinde bulundu.
ÖNLEMEK İÇİN YAPILMASI GEREKENLER
“YENİ SİYASETLER OLUŞTURULMALI”
Türkiye’nin çocuk işçiliğini kaldırmaya yönelik 1992 IPEC muahedesinin birinci altı iştirakçi ülkeden biri olduğunu anımsatan Beko şu bilgileri paylaştı: “Türkiye’de 5-17 yaş aralığında 720 bin çocuk, emekçi olarak çalışıyor. Bu bilgilerde çalışan çocukların yüzde 30,8’inin tarım, yüzde 23,7’sinin sanayi, yüzde 45,5’inin ise hizmet dalında yer aldığı görülüyor. Sokakta çalışan çocukların yüzde 79,2’si fizikî şiddete ve yüzde 19,8’i cinsel tacize maruz kaldıkları araştırma raporlarında yer alıyor. Genel olarak sonuçlar değerlendirildiğinde çocukların çalışmasının art planında tek bir sebebin olmadığı gözlemlenmiştir. Bunun yanı sıra işsizliğin azaltılıp istihdamın arttırılması, eğitimin kalitesinin yükseltilmesi, ailelerin hususla ilgili olarak bilinçlendirilmesi ve eğitim düzeyinin arttırılması ve aktif bir mevzuat sisteminin oluşturulması da gerekmektedir. Tüm bu meselelerin bir bütün olarak kıymetlendirilmesi ve bu sıkıntılara yönelik siyasetler oluşturulması hem çocukların hem de toplumumuzun geleceği açısından büyük bir değer taşımaktadır.”